Jedność

Znaczenie zdjęć

nieprzerwanie wzrasta od końca XIX wieku. Fotografie dla wszystkich sta-

ły się cennymi przedmiotami, mającymi wielką moc kronikarską. Wiek XX, bez cienia wątpli-

wości, był wiekiem fotografii. To samo stulecie było też stuleciem fatimskim. Dzięki zdjęciom

dłużej w naszej pamięci trwają fakty i wydarzenia. Fotografie tworzą rodzinne albumy, są za-

pisywane w bazach danych fotografów, trafiają do katalogów w archiwach na całym świecie,

publikują je gazety i czasopisma. Odtwarzanie historii ze zdjęć, na podstawie obrazów, nigdy

nie było prostym zadaniem. Na podobne trudności napotykamy również przy utrwalaniu hi-

storii zaświadczonej w dokumentach tekstowych. Subiektywizm osoby, na której spoczywa

odpowiedzialność pisania i wyboru zdjęć czy ilustracji, jest czymś nieuniknionym, a wiąże

się z nim przecież pewne ryzyko, istotne dla wszystkich. Nie tylko dla osoby, która dokonuje

wyboru, ale też dla tych, którzy czytają i widzą to, co inni napisali lub wybrali do pokazania.

Wiemy, że tak jest zawsze.

Zapisujemy i opowiadamy wydarzenia, którym chcemy zapewnić trwanie dłuższe niż tyl-

ko przez tę chwilę, w której mają one miejsce. Historia opatrzona zdjęciami może być bardziej

kompletna niż tylko słowa przelane na papier, bowiem poza doborem słów i sposobu ich in-

terpretacji mamy możliwość pokazania, wizualizacji rzeczywistości: nie tylko przez zdjęcia,

ale też rysunki, malowidła, pocztówki, figurki świętych, pamiątki, a nawet przedmioty kultu

– z żywego muzeum stu lat historii Fatimy.

Wierny w Fatimie, 1918 r.

(Ilustração Portuguesa, 1918)

Podziękowanie wiernego,

lata 50. XX wieku.

(Ameal, João dir. – Fatima Altar do Mundo)

Młodzi pielgrzymi dziękują

Matce Bożej, lata 50. XX wieku.

(Ameal, João dir. – Fatima Altar do Mundo)